بسیاری از کارآفرینان، سیاست گذاران و محققان، رشد کسب و کار را به عنوان یک پیامد کلیدی از شرکت های جدید و جوان در نظر می گیرند. اما چرا بعضی از شرکت ها همچنان به ایجاد اشتغال و پیدا کردن راه حل های نوآورانه برای مشکلات قدیمی ادامه می دهند. در حالیکه دیگر شرکت ها کوچک باقی می مانند. درک بهتر عوامل مهم بر رشد زنان کارآفرین، به آنها برای موفقیت در کسب و کار خود کمک خواهد کرد. پژوهش حاضر یک مطالعه کیفی با رویکرد داده بنیاد برای شناسایی راهبردهای موثر بر رشد بازار کسب و کارهای کوچک و متوسط زنان است. جامعه آماری شامل کارآفرینان زن در استان های گیلان، خراسان، مرکزی، کردستان و کرمان، از 5 منطقه جغرافیایی (شمال، جنوب، شرق، غرب و مرکز)ایران در سال 1397 می باشد. نمونه آماری بصورت هدفمند شامل 15 نفر از زنان کارآفرین از 5 استان انتخاب گردید. روش گردآوری داده ها در این پژوهش مصاحبه نیمه ساختار یافته و تجزیه تحلیل داده ها با استفاده از کدگذاری در سه مرحله (باز، محوری و انتخابی) انجام شد نتایج این پژوهش شناسایی مجموعه ای از راهبردهای موثر بر رشد کسب و کار ها می باشد. که عبارتند از « راهبردهای بازاریابی (توسعه بازار، توسعه محصول، نفوذ در بازار، تمایز و تنوع گرایی) راهبرد شیوه های کسب و کار (مشتری مداری، آموزش، استفاده از فناوری روز، شبکه سازی و چابکی) و راهبرد گرایش کارآفرینانه (گرایش نوآوی، ریسک پذیری و پیش فعالی) و در نهایت مدل مفهومی ارایه شده است.

این تحقیق با هدف طراحی و تدوین استراتژی های پورتفولیو کسب و کارهای بیمه موسسه فرهنگیان صورت گرفته است. تحقیق حاضر بر مبنای نتیجه یا دستاورد تحقیق از نوع کاربردی بوده که داده های لازم به صورت پیمایشی با استفاده از ابزارهای مصاحبه و پرسشنامه جمع آوری شده اند. همچنین جهت تدوین استراتژی های پورتفولیو، از روش شناسی ماتریس جذابیت بازار و موقعیت رقابتی استفاده گردید.نتایج تحقیق نشان می دهد که با توجه به موقعیت رقابتی و جذابیت بازار کسب و کارهای بیمه موسسه فرهنگیان استراتژی اصلی رشد و توسعه، استراتژی مناسب می باشد که در قالب استراتژی فرعی رسوخ در بازار، توسعه محصول، یکپارچگی افقی و تنوع پیشنهاد می گردند.

مقدمه: محیط دیجیتال عرصۀ نسبتاً جدیدی است. بسیاری از زنان کارآفرین برای کارآفرینی، فضای دیجیتال را به فضای فیزیکی ترجیح می دهند. افزون براین، حضور زنان در محیط های دیجیتال درحال افزایش است. با وجود کاهش موانع در محیط دیجیتال، زنان در این حوزه نیز با بازدارنده های متعددی روبه رو هستند. در این راستا، هدف پژوهش حاضر، شناسایی عوامل بازدارنده فردی و سازمانی رشد کسب و کارهای دیجیتال زنان در شهر تهران بود. روش شناسی: پژوهش حاضر اکتشافی و از نظر هدف، کاربردی و در گردآوری داده ها از نوع تحلیل محتوای کیفی بود. در این پژوهش تکنیک نمونه گیری هدفمند تا رشیدن به اشباع نظری بود. براساس اشباع نظری، 15 مصاحبه با زنان کارآفرین صورت گرفت و با استفاده از روش تحلیل مضمون مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: طبق یافته های پژوهش عوامل بازدارنده رشد کسب و کارهای دیجیتال زنان در شهر تهران در سطح فردی شامل ویژگی های شخصیتی بود که خود در بردارنده عواملی نظیر کمال گرایی بیش از حد، صراحت بیش از حد، اعتماد به نفس پایین و درون گرایی بیش از حد بود. یکی دیگر از عوامل مهم بازدارنده فردی، عامل خانواده بود که خود شامل عدم باور خانواده به فعالیت های کارآفرینانه فرد، مخالفت صریح خانواده و رویکرد سنتی به نقش های زنان در خانه بود. از دیگر عوامل بازدارنده فردی شناسایی شده اهداف رشد محدود و نبود شبکه سازی بود. براساس نتایج پژوهش مشخص شد که عوامل بازدارنده در سطح سازمانی شامل نیروی انسانی، فرهنگ سازمانی جنسیت زده، موانع مالی، موانع مرتبط با بازار و ماهیت دیجیتال کسب و کار بود. عامل بازدارنده اهداف رشد محدود خود شامل مواردی از قبیل اولویت آرامش فردی بر رشد کسب وکار و عدم تمرکز بر کسب و کار بود. همچنین، عامل ماهیت دیجیتال کسب و کار در سطح سازمانی در بردارنده عواملی مانند عدم آگاهی از اینترنت و فضای دیجیتال در برخی اقشار جامعه، عدم تمایل سرمایه گذاران برای سرمایه گذاری در کسب وکار های دیجیتال و عدم دسترسی به برخی از فناوری های مدرن بود. نتیجه گیری/ دستاوردها: این پژوهش به شناسایی بازدارنده های فردی و سازمانی رشد کسب و کارهای دیجیتال زنان پرداخته است. نتایج پژوهش حاکی از آن بود که اگرچه محیط دیجیتال برخی موانع کارآفرینی زنان را کاهش می دهد، اما همچنان بازدارنده های قابل توجهی برای زنان وجود دارد و بازدارنده های کارآفرینی زنان از محیط فیزیکی به محیط برخط نیز منکعس می شود. لازم است در راستای بهبود شرایط کسب وکار های دیجیتال زنان اقداماتی صورت گیرد. از جمله این اقدامات می توان به وضع قوانین حمایتی بیشتر توسط دولت برای کسب وکار های دیجیتال و همچنین، ایجاد بستر مناسب در خصوص فرهنگ سازی این حوزه از کسب و کار زنان اشاره کرد.

هدف اصلی از این تحقیق بررسی تاثیر کسب و کارهای خانگی بر توانمندی اجتماعی زنان روستایی شهرستان اسلام آباد غرب است. روش تحقیق از نوع پیمایشی بوده و ابزار گردآوری اطلاعات به صورت پرسشنامه و همگام با مصاحبه بوده است. جامعه آماری تحقیق شامل 265 نفر از زنان روستایی که دارای کسب و کار خانگی می باشد که 161 نفر از آنان (بر اساس فرمول کوکران) به عنوان نمونه انتخاب شدند. روایی ابزار تحقیق توسط متخصصین تایید گردید و جهت تعیین پایایی ابزار، از محاسبه ضریب آلفای کرونباخ استفاده شد که مقدار آن برای بخش های مختلف بطور میانگین در حد 0.92 بود. جهت انجام آزمون های آماری از نرم افزار SPSS و آزمون های نیکویی برازش و مدل سازی معادلات ساختاری، از نرم افزار لیزرل (Lisrel)، استفاده شده است. نتایج تحقیق نشان داد که مدل طراحی شده معادلات ساختاری برای توانمندسازی زنان روستایی منعکس کننده یک برازش مطلوب و درحد انتظار می باشد. علاوه بر این یافته های تحقیق حاکی از آن است که توانمندی اجتماعی63.3  درصد از زنان در حد بالایی است. هم چنین توانمندی اجتماعی با نوع کسب و کار خانگی ارتباط معنادار دارد.

در محیط کاری پیچیده و مبهم امروزی، مدیران کسب و کارها علاوه بر تلاش برای بقا سازمان، باید بتوانند زمینه رشد و بالندگی را فراهم آورند. مربیگری ظرفیت رشد را در سازمان تسهیل می کند. از همین منظر، هدف پژوهش حاضر شناسایی چارچوب انتخاب سبک مربیگری مدیران کسب و کارهای با رشد بالا است. این پژوهش از منظر هدف کاربردی بوده و با توجه به ماهیت اکتشافی تحقیق، از روش مطالعه موردی چندگانه استفاده شده است. به منظور ارائه یک چارچوب مفهومی با 19 مدیر، مصاحبه نیمه ساختاریافته صورت گرفت. برای تحلیل یافته های مصاحبه کدگذاری سه مرحله ای انجام شده است. یافته های این تحقیق نشان می دهد که رویکرد مدیران در انتخاب سبک مربیگری، رویکردی اقتضایی است. چارچوب مفهومی ارائه شده در این پژوهش بر اساس هدف-شیوه-مولفه های موقعیتی طراحی شده است. هدف از انتخاب سبک مربیگری تغییر در یادگیرنده در سه سطح دانش، نگرش و رفتار است. به منظور ایجاد این نوع تغییرات مدیران از سبک های چالشی، اکتشافی، توانمندسازانه و آگاهی بخشی استفاده می کنند. مولفه هایی که در انتخاب سبک مربیگری نقش دارند را می توان در 4 بعد، مربی، یادگیرنده، رابطه مربی – یادگیرنده و سازمان دسته بندی نمود. مدیران سبک مربیگری خود را براساس برخی مولفه ها از جمله: یادگیری چابکانه یادگیرنده، میزان سطح اعتماد بین مربی – یادگیرنده، ویژگی های سازمان و پویایی مدیر، انتخاب می کنند.

لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.

هدف از این پژوهش شناسایی و رتبه بندی ابعاد شبکه سازی کارآفرینانه کسب وکارهای زنان کارآفرین بود. این تحقیق از لحاظ هدف کاربردی و از نظر روش گردآوری داده ها کیفی بوده که در آن داده های مورد نیاز از طریق انجام مطالعات کتابخانه ای و همچنین استفاده از روش میدانی یعنی از طریق انجام مصاحبه با خبرگان دانشگاهی در رشته های مدیریت و کارآفرینی جمع آوری گردیدند. در انتخاب مصاحبه شوندگان از شیوه نمونه گیری هدفمند و از روش گلوله برفی استفاده گردید. ملاک تعیین تعداد خبرگان رسیدن به اجماع نظری بود که بر این اساس 20 خبره انتخاب شدند. در فرآیند پژوهش ابتدا مبانی نظری، پیشینه ها، مدل ها و تحقیقات مختلف در حوزه شبکه سازی کارآفرینانه مورد بررسی قرار گرفت و مولفه های مؤثر بر شبکه سازی کارآفرینانه شناسائی گردید و پس از آن با استفاده از روش دلفی فازی غربال شدند. نتایج نشان دهنده 7 بعد و 83 مؤلفه بود که حفظ شبکه با وزن 0.244 در رتبه اول، ساختار شبکه با وزن 0.208 در رتبه دوم، قابلیت ارتباطی شبکه با وزن 0.152 در رتبه سوم، آموزش شبکه با وزن 0.135 در رتبه چهارم، منابع شبکه با وزن 0.121 در رتبه پنجم و نوع شبکه با وزن 0.085 در رتبه ششم و یادگیری شبکه با وزن 0.056 در رتبه هفتم اهمیت قرار دارد. لذا پیشنهاد می گردد زنان کارآفرین جهت ورود به شبکه به بهبود شبکه های تجاری بپردازند که راه بسیار سریع تری برای رشد شبکه کارآفرینانه برای کسب و کار محسوب می شود.

در ایران، کارآفرینی پدیده ای بسیار نو و پژوهش ها به ویژه در مورد کارآفرینی زنان، بسیار محدود می باشد. همچنین، به رغم اینکه در سال های اخیر شاهد تمایل بیشتر زنان ایرانی، به مشارکت اقتصادی و اجتماعی و خصوصا تحصیلات عالی هستیم، قادر به بهره مندی از مشارکت آنان در امور اقتصادی جامعه نمی باشیم. به منظور بررسی عوامل فرهنگی - اجتماعی موثر در راه اندازی فعالیت های اقتصادی کارآفرینانه توسط زنان دانشگاهی ایران، پس از مرور ادبیات کارآفرینی زنان، فهرستی از عوامل فرهنگی اجتماعی موثر بر ایجاد کسب و کارهای جدید بدست آمد. به منظور تعیین عوامل فرهنگی اجتماعی موثر بر ایجاد کسب و کارهای زنان دانشگاهی ایران، پرسشنامه ای طراحی و پس از اصلاح بر اساس نظرات خبرگان کارآفرینی و انجام پیش آزمون، در جامعه نمونه ایران مورد سنجش قرار گرفت. نتایج نشان می دهد که از میان عوامل فرهنگی - اجتماعی که شامل نگرش موافق اطرافیان به زن کارآفرین، ارزش ها و باورهای جامعه، وجود الگوی نقش در اطرافیان، برقراری تعادل بین خانواده و کار، آموزش و محرک های محیطی می باشد، تنها عامل تقویت کننده، نگرش موافق اطرافیان به زن کارآفرین می باشد و سایر عوامل در این امر بی تاثیر هستند.